HAKEKAT RÉTORIKA
Wangenan Rétorika
Istilah rétrorika
nurutkeun Kamus Besar Bahasa Indonesia dina Haerudin jeung Suherman (2013, kaca 3) nya éta kaparigelan
ngagunakeun basa kalawan éféktif dina karangan; seni pidato nu ngirut sarta
ngandung sipat bombastis. Rétorik
atawa rétoris hartina ngandung sioat
rétorik. Nyaritana rétoris sarua jeung eusi nu dicaritakeunana ngandung sipat
rétorik. Tulisanana rétoris sarua jeung eusi nu ditulisna ngandung sipat
rétorik.
Rétorika raket patalina jeung dialéktika. Dialéktika mah nya éta babasan anu dipaké
dina nyarita atawa dialog pikeun maluruh hiji masalah. Dina wangenan séjén
ditétélakeun yén rétorika bias ogé mangrupa kaparigelan milih kekecapan jeung
lentong nyarita sangkan hasil nu dipimaksud kalawan merenah tempatna, pas
waktuna, sarta ngarojong situasina jeung lawan caturna.
Rétorika kaasup seni nyarita nu didadasaran ku
pangaweruh nu aya dina diri panyaturna. Aya dua aspék nu perlu diperhatikeun ku
saurang panyatur, nya éta pangaweruh ngeunaan basa jeung kamampuh
ngagunakeunana sarta pangaweruh ngeunaan objék nu baris ditepikeun ku éta basa
nu digunakeunana.
Nurutkeun Keraf dina Haerudin jeung Suherman (2013, kaca 5) nétélakeun yén rétorika téh mangrupa
téhnik makéna basa pikeun nepikeun gagasan boh lisan boh tulisan nu didadasaran
ku pangaweruh ngeunaan nyarita jeung kamampuh nepikeun eusi caritaan kalawan
ngéntép seureuh. Ceuk W.S. Roberts dina Martha (2012:5) nétélakeun yén rétorika
téh ngabogaan sababaraha watesan, nya éta: 1) seni pikeun useurkeun panitén
lawan tutur, ku cara ngatur unsur-unsur tutur sangkan meunangkeun tanggapan
(réspon) ti lawan tutur atawa paregep; 2) seni nu ngajarkeun kaédah dasar
ngagunakeun basa nu éféktif; 3) seni tutur nu sipatna pérsuasif (ngolo; sangkan
timbul rasa yakin) jeung bias nepikeun informasi nu kaharti ku akal (rasional)
ka pihak séjén; 4) ideu atawa gagasan pikeun pérsuasi (ngajak batur ku cara
nepikeun alesan nu pikabitaeun tur ngayakinkeun). Nurutkeun kamus Echols dina Haerudin jeung Suherman (2013, kaca 6) ditétélakeun yén rétorika téh asalna tina kecap rhetoric anu miboga harti
pinter dina nyarita atawa pidato.
Nilik kana sababaraha watesan di luhur, bias
dicindekkeun yén rétorika mangrupa hiji tarékah nu dilakukeun ku panyatur (dina
basa lisan) jeung panulis (dina basa tulis) dina milih wangun kekecapan nu
dianggap éféktif sangkan paregep atawa nu maca museurkeun panitén (perhatian) kana
informasi nu ditepikeun. Jadi hakékat rétorika tétorika téh nya éta kamampuh
komunikasi kalawan éféktif nu ngagunakeun basa salaku alatna.
Tujuan Rétorika
Nurutkeun Haerudin jeung Suherman (2013, kaca 8) tujuan rétorika nya éta pikeun pérsuasi. Anu
dimaksud pérsuasi nya éta timbulna kayakinan pangregep yén naon-naon nu
diomongkeun ku panyatur téh ngandung bebeneran. Ku rétorika bias ngabina
hubungan nu harmonis, tumuwuhna gotong-royong, kapiarana étika dina nyarita,
jeung nanjeurna ajén moral dina komunikasi, nu satuluyna mah numuwuhkeun
katingtriman dina kahirupan masarakat.
Fungsi Rétorika
Nurutkeun Aristoteles dina Haerudin jeung Suherman (2013, kaca 9) nétélakeun yén fungsi
rétorika téh nya éta pikeun:
· Miharep sangkan jalma nu diajak nyarita
bisa matotoskeun jeung nyindekkeun hiji masalah atawa kasus nu disanghareupanana;
· Ngaping kondisi kajiwaan paregep;
· Mingpin jalma dina nganalisis hiji kasus
kalawan sistematis, éféktif, objéktif, tur pérsuasif;
· Ngajarkeun cara-cara nu éféktif pikeun
mertahankeun hiji pamadegan
Mangpaat Rétorika
Sacara umum rétorika ngabogaan
mangpaat pikeun ngaronjatkeun kamahéran nyarita jeung kamahéran nulis. Rétorika
kacida pentingna sabab ngabogaan mangpaat pikeun:
1. Ngaronjatkeun
kaparigelan biantara lain ukur pikeun panyatur tapi ogé pikeun paregep
sorangan;
2. Ngaronjatkeun
kaparigelan akademik jeung profesionalisme;
3. Ngaronjatkeun
kaparigelan diri dina ngayakeun hubungan social dina hirup kumbuh sapopoé di
masarakat;
4. Ngaronjatkeun
kualitas komunikasi anu kiwari leuwih bébas jeung tanpa batas.
Referensi
Haerudin, Dingding & Agus Suherman. (2013). Panganteur Kaparigelan Nyarita. Bandung: Jurusan Pendidikan Bahasa Daerah Fakultas Pendidikan Bahasa dan Sastra Universitas Pendidikan Indonesia.
Haerudin, Dingding & Agus Suherman. (2013). Panganteur Kaparigelan Nyarita. Bandung: Jurusan Pendidikan Bahasa Daerah Fakultas Pendidikan Bahasa dan Sastra Universitas Pendidikan Indonesia.
Komentar
Posting Komentar